Η Fed επιβεβαίωσε τον Trump: Το δολάριο ΗΠΑ θα παραμείνει ισχυρό

Σε αδρές γραμμές, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ περιέγραψε μια πολύ μέτρια παρεμβατική πολιτική στο επιτόκιο αναφοράς.

Τονίζοντας ότι οι υφιστάμενες μεταβλητές στην οικονομία των ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν σημαντικές μειώσεις, τουλάχιστον για το 2025.

Συγκεκριμένα, ηνεφέρθη στον ρυθμό ανάπτυξης (3%), στον μέτριο και επίμονο πληθωρισμό και την πολύ ισχυρή αγορά εργασίας.

Κάτι που απευθείας οδηγεί τους επενδυτές στο συμπέρασμα ότι το επιτόκιο δεν έχει λόγο να μειωθεί εκτενώς, ώστε να στέκει παντοδύναμο το δολάριο ΗΠΑ έναντι όλων των υπολοίπων μεγάλων (και κυρίως έναντι του ευρώ).

Σε αυτό συνεπικουρεί η στάση του Trump και η συν αυτώ επικέιμενη επιβολή δασμών σε εισαγόμενα προϊόντα, που από μόνο του θα αρκούσε να οδηγήσει σε υπερτίμηση το εγχώριο νόμισμα.

Δεν πρέπει να αμελέιται εξάλλου το γεγονός ότι τα μακροοικονομικά στην Ευρωζώνη είναι τέτοια που οδηγούν στο άλλο άκρο, με την ΕΚΤ να έχει ήδη μειώσει κατά πολύ τα δικά της επιτόκια και σίγουρα πιο επιθετικά από εκείνο της Fed.

Eνδεικτικά, ακόμα και η πιο επιθετική πρόβλεψη της Fed κάνει λόγο για ένα επιτόκιο πέριξ του 3%-3,25% έως το τέλος του 2025/αρχές 2026, ενώ η ΕΚΤ έχει ..ήδη γράψει το 3,15% στο επιτόκιο πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης και 3% σε εκείνο της διευκόλυνσης καταθέσεων. Με τη Lagarde να εμφανίζεται βέβαιη για συνέχιση της πτωτικής πορείας.

Εξάλλου, αν συνυπολογίσουμε τα δύο βασικά ζητήματα (έκθεση Draghi / επικείμενη χρηματοδότηση και πολιτική ασάφεια στη Γαλλία), φαντάζει αρκετά απίθανο η ΕΚΤ να κρατηθεί σε τέτοιο ύψος επιτοκίων, πολλώ δε μάλλον να προβεί σε κάποιου είδους αύξηση.

Αν επεκτείνουμε και προς την Άπω Ανατολή, η Ιαπωνία είναι σε ένα μονοπάτι αύξησης επιτοκίου, και όχι μείωσης, με την αγορά να έχει ήδη προεξοφλήσει υποτιμημένο γιεν.

Κι έτσι, η ρητορική του Trump για το πανίσχυροι αμερικανικό νόμισμα παίρνει σάρκα και οστά. Είναι επίσης σημαντικό να πούμε ότι όσο οι επενδυτές παίρνουν επιβεβαιώσεις για τα προεκλογικά λεγόμενα του Trump, τόσο τοποθετούνται ολοένα και πιο ανοιχτά προς τις κατευθύνσεις αυτές.

Προσέτι, οι υψηλές αποδόσεις στα αμερικανικά χρεόγραφα (και ειδικότερα, κατά πολύ υψηλότερες από τα ευρωπαϊκά ομόλογα παρεμφερών κινδύνων) εξασφαλίζουν ότι αφενός οι κάτοχοι αμερικανικού χρέους δεν ανησυχούν και παραμένουν εκεί, αφετέρου ολοένα και περισσότεροι αμυντικοί επενδυτές είναι (ή θα είναι) ευχαριστημένοι με το (ενδεικτικά) 4,5% που αποδίδει το 10ετές αμερικανικό αυτήν τη στιγμή (παραμπιπτόντως, σε υψηλά επίπεδα προ των μειώσεων του Φθινοπώρου.. και υψηλά 14 ετών).

Για τη συνέχεια, ένας αλλοδαπός, για τις ΗΠΑ, επενδυτής, όπως ένας ευρωπαίος αμυντικός, θα πρέπει να μαγνητιστεί από τα αμερικανικά ομόλογα και (κυρίως) έντοκα γραμμάτια, διότι εκτός από τις υψηλότερες αποδόσεις και τον χαμηλότερο κίνδυνο εκδότη (αλίμονο αν φοβόμασταν πιστωτικό γεγονός στις ΗΠΑ) απέχει από συναλλαγματικό κίνδυνο, τουλάχιστον σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας.

Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο να υποστεί ζημία από ενδεχόμενη υποτίμηση του δολαρίου, για όσο χρόνο διακρατεί αμερικανικό χρέος, ενώ μάλλον φαίνεται να συμβεί το αντίθετο, καθώς το ευρώ δείχνει αρκετά πιο αδύναμο νόμισμα για την παρούσα συγκυρία.

Τέλος, για τους λάτρεις λίγο υψηλότερων αποδόσεων, οι αμερικανικές μετοχές παραμένουν στην πρώτη κατηγορία επιλογών, καθώς η συνδυασμένη αφήγηση των επιμείμενων μειωμένων φορολογικών συντελεστών και των ήδη εξαιρετικών χρηματοοικονομικών μεγεθών πληθώρας εισηγμένων αυξάνουν την πιθανότητα να καταγραφούν θετικές αποδόσεις στα αμερικανικά χρηματιστήρια και στο 2025.