Ο κίνδυνος αν πιστέψουμε ότι είμαστε θωρακισμένοι

Ένας νέος κόσμος ξημερώνει και όλοι παγκοσμίως οχυρώνονται. Στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και του Ηνωμένου Βασιλείου, «χαμένοι» στα προβλήματά μας, την αποτυχία του μοντέλου μας (Γερμανία), την άρνηση να αλλάξει οτιδήποτε (Γαλλία) και βέβαια τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, δεν έχουμε πάρει …χαμπάρι τι συμβαίνει. Δεν έχουμε καταλάβει τίποτα.

Η Ελλάδα, βρίσκεται για την ώρα εντός ενός μικρού γκρουπ ευρωπαϊκών οικονομιών, παλαιότερα αδύναμων, που απολαμβάνουν καλύτερες μέρες. Έχουμε την «ευτυχία» να τα πηγαίνουμε καλά κόντρα στο ρεύμα, αλλά απειλούμαστε να τυφλωθούμε από τον δικό μας παραμορφωτικό φακό και να χάσουμε από το οπτικό μας πεδίο την απειλή που έρχεται.

Αυτό θα συμβεί ειδικά αν συνεχίσουμε να θεωρούμε ότι τα προβλήματα των άλλων δεν μας αφορούν και κυρίως δεν μας επηρεάζουν. Το ίδιο ισχύει και αν πιστέψουμε ότι είμαστε ξανά ..θωρακισμένοι όπως και πριν από μερικά χρόνια.

Ο μεγάλος κίνδυνος

Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ελληνική οικονομία την νέα χρονιά. Να υπερεκτιμηθούν, δηλαδή, οι αξιοσημείωτες δημοσιονομικές και αναπτυξιακές επιδόσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια και να θεωρηθεί ότι αποτελούν μονίμως βελτιούμενα επιτεύγματα. Ότι το ίδιο καλά θα πηγαίνουμε χωρίς αλλαγές και στο άμεσο μέλλον.

Ο ίδιος μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει και αν θεωρήσει η κυβέρνηση ότι οι επιτυχίες στην μακροοικονομική της πολιτική είναι δεδομένες και το μόνο που έχει η ίδια ως δουλειά να κάνει, είναι να ασχοληθεί από το νέο έτος, μόνο με την βελτίωση της ζωής του πολίτη με την καθημερινότητα. Προφανώς και είναι σημαντικό να φτάσουν σε όλους τους πολίτες τα επιτεύγματα των τελευταίων ετών της οικονομίας, να το νιώσουν στους μισθούς, στο επίπεδο ζωής. Αλλά εξίσου ίσως και περισσότερο σημαντικό είναι να συνεχίσουν με αμείωτο ρυθμό οι αλλαγές, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της οικονομίας.

Ειδικά τώρα που ο κόσμος τείνει να χωριστεί σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια. Tώρα που ο περίγυρος εμφανίζει περίσσεια προβλημάτων κάθε είδους, η χώρα οφείλει να συνεχίσει να αλλάζει σε τομείς που πάσχει, κλείνοντας ακόμα περισσότερο το κενό που δημιουργήθηκε την προηγούμενη δεκαετία με την αναπτυγμένη Ευρώπη. Κυρίως όμως καλείται να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ακόμα καλύτερων επιδόσεων στο μέλλον, που θα την βοηθήσουν να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν στο νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται. Ένα περιβάλλον, αντιμαχόμενων πλευρών, που τα υγιή και ασφαλή καταφύγια θα γίνουν ξανά τις μόδας μετά από χρόνια.

Τι πρέπει να κάνουμε

Στο λογικό ερώτημα πώς μπορούμε να βγούμε σχετικά «στεγνοί» από την καταιγίδα που έρχεται, ο πολυεκατομμυριούχος Τζον Πόλσον θύμισε σε δηλώσεις του πρόσφατα την ελληνική δημοσιονομική ευθύνη, τους χαμηλότερους φόρους, τις μεταρρυθμίσεις, τις περισσότερες επενδύσεις. Προφανώς σε αυτήν τη συνταγή θα πρέπει να πατήσουμε. Αλλά και να επωφεληθούμε από το πρωτοφανές εργαλείο που έχουμε στην διάθεσή μας, τα ώριμα επενδυτικά σχέδια του Ταμείου Ανάκαμψης, κλείνοντας το κενό επενδύσεων των 4-5 μονάδων που συνεχίζουμε να έχουμε από την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και την «ψαλίδα» που μας χωρίζει ως προς την παραγωγικότητα της οικονομίας μας.

Γενικώς η εποχή ευνοεί να «πέσουμε με τα μούτρα στην δουλειά» ρίχνοντας κλεφτές ματιές για το πού πάνε τα πράγματα όταν σηκώνουμε το κεφάλι.

Καλή χρονιά σε όλους!!!