Η νεο-μνημονιακή πολιτική μας απομακρύνει από το ευρωπαϊκό κεκτημένο

Το 2025 θα μπορούσε να είναι μία χρονιά προόδου και ευημερίας, εφόσον η κυβέρνηση θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα αποτελέσματα της περιόδου 2015-2019, δηλαδή το γεγονός ότι είμαστε εκτός μνημονίου και χρεοκοπίας και με δρομολογημένο το δανειακό πρόβλημα της χώρας. Αντίθετα, ξεκινάει μια «νεο-μνημονιακή χρονιά», αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον προϋπολογισμό που ψήφισε, ξεκίνησε την εφαρμογή του νέου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Μιας συμφωνίας λιτότητας και πλεονασμάτων, που μόνη της σχεδίασε, μόνη της διαπραγματεύτηκε και μόνη της συνομολόγησε με τους ευρωπαίους εταίρους.

Είναι βέβαιο πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία: Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει δεσμεύσει την Ελλάδα σε έναν πολύ στενό δημοσιονομικό κορσέ που περιλαμβάνει λιτότητα διαρκείας και φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, ο οποίος καλείται να πληρώσει όλο και μεγαλύτερα ποσά φόρων, προκειμένου να επιτευχθούν τα απαιτούμενα πλεονάσματα.

Υστερα από πέντε χρόνια κυβέρνησης ΝΔ έχουμε αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων των πολιτών κατά περίπου 30%, με τα έσοδα από έμμεσους φόρους (ΦΠΑ και ΕΦΚ) να έχουν αυξηθεί περισσότερο σε σχέση με τους άμεσους φόρους, γεγονός που αποδεικνύει την άδικη φοροεισπρακτική πολιτική που ακολουθείται.

Άλλωστε, οι δικαιολογίες που έχουν επικαλεστεί κατά καιρούς οι κυβερνώντες για να μη μειώσουν τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και τον ΕΦΚ στα καύσιμα προκαλούν την κοινή λογική – εφόσον έχουν πετύχει σε άλλες χώρες της ΕΕ – και φανερώνουν την υποκρισία της ΝΔ, η οποία δρα εμφανώς μεροληπτικά υπέρ των λίγων, φορτώνοντας τα βάρη στους πολλούς.

Ο πληθωρισμός επιβαρύνει πρώτα από όλα τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα και την περίοδο 2019-2024, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, έχουμε συνολική αύξηση στον πληθωρισμό τροφίμων κατά 30,9% και κατά 19,9% στο κόστος στέγασης.

Την ίδια ώρα, για τον μέσο μισθό η Eurostat κατατάσσει την Ελλάδα δύο θέσεις πιο πάνω από την ουραγό Βουλγαρία και μια ανάσα πάνω από την Ουγγαρία, ενώ μας «ξεπέρασαν» μέσα στη χρονιά Πολωνία και Ρουμανία…

Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται μέσο μισθό 1.500 ευρώ το 2027. Δηλαδή να φτάσουμε τους σημερινούς μισθούς Πολωνίας σε 3 χρόνια! Και ενώ οι εργαζόμενοι θα περιμένουν 3 χρόνια, δηλαδή την επόμενη κυβέρνηση, στην οικονομία έχουμε καρτελοποίηση, ακρίβεια διαρκείας και υπερκέρδη για λίγα ολιγοπώλια.

Από την άλλη, συνεχίζεται η ανάλγητη ασυδοσία των funds και των servicers, με πλειστηριασμούς και χωρίς προστασία για κύριες κατοικίες, ξεδιπλώνεται μια βίαιη μεταβίβαση ακινήτων από τους απροστάτευτους οφειλέτες προς φορολογικά προστατευμένες εξωχώριες εταιρείες, αλλά και προς τις ελληνικές τράπεζες, των οποίων η φορολογία συνεχώς αναβάλλεται.

Χωρίς πραγματικό έλεγχο στην αδήλωτη μίσθωση, στην Golden Visa, αλλά και στη βραχυχρόνια μίσθωση, που προκαλεί ασφυξία σε πολλές περιοχές. Και ενώ νέοι, οικογένειες, αλλά και οι συνταξιούχοι αδυνατούν να εξασφαλίσουν στέγη.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που έχουν αποκλειστεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και Επενδύσεων έχουν βγει ουσιαστικά εκτός αγοράς, αφού πολλές από αυτές έχουν χρέη από την προηγούμενη δεκαετία, τα οποία δεν μπορούν να ρυθμίσουν, μια και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν τους παρέχει αυτή τη δυνατότητα, θέτοντάς τες εκτός τραπεζικού δανεισμού.

Βιομηχανίες και επιχειρήσεις της γειτονιάς στενάζουν υπό το βάρος του κόστους ενέργειας, του κόστους των εισαγωγών, του αυξημένου κόστους μεταφορών και της ακρίβειας των πρώτων υλών.

Μείζον θέμα είναι και η ανικανότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει κρίσιμα έργα υποδομών. Οσα συμβαίνουν στη Θεσσαλία, στην Εύβοια και στον Έβρο είναι χαρακτηριστικά. Περιοχές που δοκιμάστηκαν σκληρά από την κλιματική κρίση, πυρκαγιές και πλημμύρες, και την ανυπαρξία του κράτους, βρίσκονται στην αναμονή, εφόσον τα έργα αποκατάστασης των ζημιών και προστασίας δεν έχουν προχωρήσει.

Με τη ΝΔ, το παραγωγικό πρότυπο της χώρας είναι η φθηνή και η ποιοτικά περιορισμένη ανάπτυξη, ενώ οι ελάχιστες επενδύσεις αφορούν κυρίως τον τριτογενή τομέα, χωρίς έμφαση στην πραγματική παραγωγή. Η κυβέρνηση δεν έχει αναπτυξιακή στρατηγική και επιλέγει να διατηρήσει μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες σε μια συνθήκη χαμηλών προσδοκιών.

Ο περιορισμός της ιδιωτικής κατανάλωσης, η απομείωση της δημόσιας κατανάλωσης, το διαρκώς αυξανόμενο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου είναι χαρακτηριστικοί δείκτες που αποδεικνύουν την ανικανότητα – και ίσως την απροθυμία – της κυβέρνησης της ΝΔ να θεμελιώσει μια συμπεριληπτική και ασφαλή ανάπτυξη, που δεν θα αφήνει κανέναν και καμία πίσω.

Και βεβαίως, η ελληνική οικονομία και οι χιλιάδες Έλληνες επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενοι έχουν ανάγκη από στήριξη της Περιφέρειας, της αγροτικής, κτηνοτροφικής και αλιευτικής παραγωγής, ώστε να υπάρχει διατροφική επάρκεια, να σταματήσει η ερημοποίηση της Περιφέρειας και να αναστραφεί το brain drain.

Αν συνεχίσουμε στον δρόμο που μας οδηγεί ο κ. Μητσοτάκης, θα βιώσουμε μια περίοδο σταθερής απόκλισης από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Αν η μεγαλύτερη πρόκληση τη δεκαετία του 2010 ήταν η έξοδος από την κρίση χρέους, η οποία επετεύχθη χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού και το επίτευγμα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η δεκαετία του 2020 θα πρέπει να γίνει η δεκαετία, που η προοδευτική παράταξη με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία θα διεκδικήσει να επαναφέρει τη χώρα μας σε πορεία σύγκλισης με τις πλέον ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από έναν μεγάλο επενδυτικό και αναπτυξιακό σοκ, που θα πρέπει να στηριχθεί στις νέες τεχνολογίες, σε νέες επενδύσεις σε έργα υποδομής και στην ανάπτυξη έργων που θα καταστήσουν την Ελλάδα ανθεκτική στην κλιματική κρίση, που θα βελτιώσουν τις μεταφορές και που θα ενισχύσουν τις παραγωγικές και μεταποιητικές επενδύσεις. Αλλά και σε ένα ισχυρό κράτος δικαίου, που θα εγγυηθεί τη δίκαιη ανάπτυξη.

Λύσεις που μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση με έναν ισχυρό και δυνατό ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να δώσει.
Ο κ. Σωκράτης Φάμελλος είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ – ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ