Cardico, Λαϊνόπουλος, Κορασίδης: Πόσο πουλήθηκαν τα εμβληματικά assets των άλλοτε ισχυρών ομίλων

Σε νέο ιδιοκτήτη πέρασαν στην αυγή του νέου έτους ακίνητα – διαμάντια όπως ο εμβληματικός πύργος του Ανδρέα Βγενόπουλου στην Εκάλη και η εξοχική κατοικία της οικογένειας Αγούδημου στην Κέρκυρα. Την ίδια στιγμή, πολύτιμα assets εμβληματικών επιχειρήσεων που μεσουράνησαν τις προηγούμενες δεκαετίες άλλαξαν χέρια στη διάρκεια της περσινής χρονιάς.

Ο ΟΤ συγκέντρωσε και παρουσιάζει τρεις περιπτώσεις ακινήτων που αποτέλεσαν βασικά κομμάτια εταιρειών που διέγραψαν διακριτή πορεία στον κλάδο τους, ωστόσο πέρασαν στη λήθη μετά την πτώχευσή τους.

Σφίγγει ο κλοιός για τους οφειλέτες – Στο ηλεκτρονικό «σφυρί» κατοικίες, οικόπεδα, βιομηχανικά κτίρια

Cardico: Το παλάτι… των ξηρών καρπών 

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 2024, ο βιομηχανικός χώρος μαζί με τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό και όλα τα υπόλοιπα κινητά πράγματα της Cardico αλλάζει χέρια για 6.367.858.00 ευρώ. Η Cardico ήταν επί σειρά ετών ο «βασιλιάς» των ξηρών καρπών στην εγχώρια αγορά. Παράλληλα είχε έντονη εξωστρεφή δραστηριότητα με παρουσία σε 26 χώρες μεταξύ των οποίων Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Αργεντινή, Γεωργία, Μολδαβία. H εταιρεία μάλιστα ήταν εισηγμένη στο χρηματιστήριο.

Τα προβλήματα της εταιρείας ξεκίνησαν το 2005, όταν και έφθασε να εμφανίζει τζίρο 230 εκατ. ευρώ και κέρδη προ φόρων της τάξης των 12 εκατ. ευρώ. Τα χρόνια που ακολούθησαν, τα μεγέθη της Cardico κατρακύλησαν, με τον κύκλο εργασιών να συρρικνώνεται στα 60 εκατ. ευρώ το 2010.

Η κατάρρευση της Cardico – Καρδασιλάρη είχε αποδοθεί, σε μεγάλο βαθμό, στις πολύμηνες – άνω των 10 μηνών – απεργιακές κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά λόγω αντιδράσεων στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, που τίναξαν στον αέρα την ομαλή τροφοδοσία και τους χρόνους εκτέλεσης των παραγγελιών.

Μέτρησε επίσης και η κάθετη υποχώρηση της τιμής των πρώτων υλών, λόγω της υπερπροσφοράς αμυγδαλόψιχας από χώρες όπως η Τουρκία, η Αλγερία και το Ιράν.

Η Cardico τότε είχε βρεθεί με πανάκριβα «κλεισμένα» συμβόλαια, ενώ οι λιανικές τιμές βρισκόταν στο ναδίρ. Σε όλα αυτά προστέθηκε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα με την Cardico να βρίσκεται ήδη λαβωμένη μπροστά σε ένα κυκεώνα οικονομικών εξελίξεων και έτσι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της

Το στρατηγείο Λαϊνόπουλου

Λίγες μέρες αργότερα στις 25 Σεπτεμβρίου του 2024 περνά σε νέα χέρια το άλλοτε «στρατηγείο» του ομίλου Λαϊνόπουλου επί της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας στο ύψος της Κηφισιάς.

Το εν λόγω ακίνητο είχε αρκετές φορές βγει στο σφυρί χωρίς αποτέλεσμα, ενώ υπήρξαν και αναστολές της διαδικασίας. Παρόλα αυτά ο τελευταίος πλειστηριασμός κατακυρώθηκε στα 5.560.858 ευρώ. Το ποσό μάλιστα ήταν παραπάνω από την τιμή έναρξης κατά 1.631.858 ευρώ.

Το κτιριακό συγκρότημα αποτέλεσε για δεκαετίες «σημείο αναφοράς» της άλλοτε κραταιάς Promot-Λαϊνόπουλος και όλων των αντιπροσωπειών της, όπως όμως και της εγχώριας αγοράς αυτοκινήτου γενικότερα.

To νήμα της απογείωσης της εταιρείας όμως κόπηκε μέσα στην κρίση την περίοδο 2017 – 2018. Από τότε ωστόσο που άρχισε η κατηφόρα για την εταιρεία το ακίνητο εξελίχθηκε σε ένα «ζωντανό μνημείο» για την άνοδο και την πτώση αυτού του ξεχωριστού ομίλου.

Ράδιο Κορασίδης

Από τους τελευταίους πλειστηριασμούς της χρονιάς που πέρασε και ολοκληρώθηκε επιτυχώς ήταν και αυτός για το επαγγελματικό ακίνητο της – Ράδιο Κορασίδης στον Πειραιά.

Ο πλειστηριασμός είχε τιμή πρώτης προσφοράς στα 3.417.000 ευρώ, με το ακίνητο να αλλάζει τελικά χέρια με 100 ευρώ πάνω από την τιμή εκκίνησης, ήτοι στα 3.417.100 ευρώ.

Το 2006 η εταιρεία Κορασίδης, πνιγμένη στα χρέη προς τράπεζες και προμηθευτές που ξεπερνούσαν τα 300 εκατ. ευρώ, εντάσσεται στο άρθρο 44. Διαγράφεται σχεδόν το 1/3 των χρεών και περνά στον έλεγχο (70%) του Ι. Ευαγγελάτου, επιχειρηματία του χώρου και εκ των βασικών προμηθευτών της Κορασίδης.

Η Elephant αποτέλεσε το δεύτερο σήμα του ομίλου Κορασίδη. Κατέρρευσε και αυτή μαζί με τον Κορασίδη το 2006.

Στις αρχές του 2008 , η νέα διοίκηση πείθει τον Ανδρέα Βγενόπουλο να επενδύσει στην εταιρεία. Προσελήφθησαν πάνω από 200 άτομα αλλά και διευθυντικά στελέχη, έγιναν επενδύσεις στα καταστήματα και διευρύνθηκε το δίκτυο. Και πάλι όμως η εταιρεία δεν κατάφερε να κερδίσει τους καταναλωτές. Το 2008 έκλεισε με ζημιές 58 εκατ. ευρώ και το 2009 με 27 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του 2009 η ΜΙG αποφάσισε να κάνει stop loss και πούλησε το ποσοστό της, στον Ι. Ευαγγελάτο.