Χωρίς καθαρό ορίζοντα

Μπορούμε να αισθανόμαστε όσο θωρακισμένοι θέλουμε. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Μπορούμε ακόμα και να… χαιρόμαστε με το γεγονός ότι προστατευόμαστε από τους δασμούς Τραμπ γιατί δεν έχουμε γενικά σοβαρές εξαγωγές προϊόντων και ειδικότερα προς τις ΗΠΑ. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι το πρόβλημα από το φαινόμενο Τραμπ έχει χτυπήσει ήδη την οικονομία εδώ και μήνες και απλά δεν το συζητάμε. Οταν έχεις έλλειμμα, το 2024, όπως εμείς πάνω από 32 δισεκατομμύρια ευρώ στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών της χώρας.

Δηλαδή οι εισαγωγές μας είναι πολύ περισσότερες από τις εξαγωγές και πριν από την εκλογή Τραμπ, όσα προϊόντα προέρχονταν εκτός ΕΕ τα αγοράζαμε με ισοτιμία ευρώ προς δολάριο 1,12 και τώρα τα αγοράζουμε με ισοτιμία 1,03 και κινούμαστε προς την πλήρη ισοτιμία. Κάντε τον υπολογισμό για να βρείτε τη ζημιά. Προσθέστε στον συλλογισμό ότι μεταξύ των προϊόντων που αγοράζουμε υποχρεωτικά λόγω της ενεργειακής μας εξάρτησης είναι το εισαγόμενο πετρέλαιο και το επίσης εισαγόμενο φυσικό αέριο. Το μεγαλύτερο μέρος και των δύο τιμολογείται σε δολάρια. Από μόνο αυτό γίνεται αντιληπτό σε πόσο αχαρτογράφητα νερά έχουμε μπει. Χωρίς καθαρό ορίζοντα και για την ώρα με πολλή εισαγόμενη ακρίβεια την οποία δεν είχαμε προβλέψει, η οποία μας έσκασε σε μια χρονική στιγμή που περιμένουμε να πάρουμε μια ανάσα από τη μείωση των επιτοκίων.  Ακόμα και αν δεχθούμε ότι το πρόβλημα της ισοτιμίας και της ακρίβειας που φέρνει θα αποδειχθεί διαχειρίσιμο – αν και δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, καθώς ακόμα δεν έχει πει ούτε λέξη για Ευρώπη ο νέος αμερικανός πρόεδρος – και πάλι το σκηνικό που διαμορφώνεται δείχνει πολύ νεφελώδες. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες αναμένουν μοιρολατρικά το «κοστούμι που τους έχει ράψει» ο Ντόναλντ Τραμπ. Τους δασμούς για τα προϊόντα τους. Οι ήδη χτυπημένες από τις συνεχείς κρίσεις οικονομίες τους, θα χτυπηθούν και άλλο. Με τη γερμανική οικονομία δύο συνεχόμενες χρονιές σε ύφεση, θεωρεί κανείς ότι τα 5,3 εκατομμύρια γερμανοί τουρίστες που επισκέφθηκαν το 2024 τη χώρα μας, ξοδεύοντας 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ, θα συνεχίσουν να το κάνουν και φέτος ή του χρόνου; Ειδικά, με την κρίση που χτυπάει από παντού τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές βιομηχανίες, που οι περισσότερες εδρεύουν στη μεγαλύτερη οικονομία της περιοχής μας, τη Γερμανία; Το ίδιο ισχύει και για το Ηνωμένο Βασίλειο, τη δεύτερη μεγαλύτερη δεξαμενή τουριστών, που επίσης πλήττεται από την κρίση, με πάνω από 4,5 εκατομμύρια τουρίστες να επισκέπτονται τη χώρα μας το 2024 και μια δαπάνη κοντά στα 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η συζήτηση στην οικονομία έχει αλλάξει. Πριν από λίγους μήνες το μείζον θέμα για μια μοντέρνα οικονομία ήταν ο εξηλεκτρισμός, οι πολλές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Πλέον, μαζί με αυτά, χρειάζεται να επιστρέψουμε και στις… ρίζες μας, για την ακρίβεια στο υπέδαφός μας. Να ψάξουμε για φυσικό αέριο (κοιτάσματα), να παραγάγουμε γάλλιο (Metlen) και να δούμε πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα αντιμονίου στη Χίο (προκηρύχθηκε διεθνής διαγωνισμός). Και τα τρία δείχνουν μια μικρή ελληνική κινητοποίηση, έναντι της ευρωπαϊκής ακινησίας. Με λίγα λόγια, κανείς δεν δικαιούται να δηλώνει θωρακισμένος, αλλά υπάρχουν και ευκαιρίες…