ΕΕΕ: Η διεθνής ναυτιλία συζητά για την πράσινη μετάβαση του κλάδου

Η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα συζητά στην Αθήνα για την ενεργειακή μετάβαση του κλάδου, με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) σε ηγετικό ρόλο καθώς φιλοξενεί σήμερα στα γραφεία της την Ομάδα Εργασίας του Διεθνούς Ναυτικού Επιμελητηρίου (ICS) για την απανθρακοποίηση του κλάδου.

Όπως αναφέρει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η ΕΕΕ η συζήτηση οργανώθηκε ενόψει της συνεδρίασης της αρμόδιας Επιτροπής του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) που αναμένεται να εγκρίνει έναν παγκόσμιο μηχανισμό προσδιορισμού τιμής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία.

Η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα μαζί με πάνω από 50 κράτη που εκπροσωπούν περίπου τα 2/3 της παγκόσμιας χωρητικότητας έχει ήδη καταθέσει κοινή πρόταση που μπορεί να αποτελέσει βασικό πυλώνα της επιδιωκόμενης οικουμενικής συμφωνίας στις προσεχείς κρίσιμες διαπραγματεύσεις στον ΙΜΟ.

Ναυτιλία – ρύποι: Κοινή πρόταση 50 χωρών του IMO – Η συμβολή των Ελλήνων εφοπλιστών

Όπως έχει ήδη γράψει ο ot.gr o IMO βρίσκεται πολύ κοντά στην επίτευξη μίας ιστορικής σημασίας συμφωνία για το πώς θα μειωθούν οι ρύποι στη ναυτιλία, με την αποφασιστική συμβολή της χώρας μας σε διπλωματικό επίπεδο και της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών σε επίπεδο ναυτιλιακών φορέων.

Η συμβολή της ΕΕΕ

Σχεδόν 50 χώρες μέλη του ΙΜΟ μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Ιαπωνία που εκπροσωπούν τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους στον κόσμο (πρώτη και τρίτη θέση σε μερίδιο αγοράς), οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ αλλά και μεγάλα νηολόγια όπως ο Παναμάς, οι Μπαχάμες, οι Νήσοι Μάρσαλ και η Λιβερία, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο υπογράφουν ένα κείμενο που προβλέπει έναν ενιαίο φόρο για κάθε τόνο εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου του κλάδου.

Η πρόταση, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με τους Financial Times, σημαίνει ότι ο φόρος θα έχει την υποστήριξη των χωρών που εκπροσωπούν ένα εμπορικό στόλο 1,6 δισ. τόνων νεκρού βάρους (dwt) ήτοι το 66% της παγκόσμιας μεταφορικής ικανότητας, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ.

Η κοινή δήλωση, αναδεικνύει το διπλωματικό βάρος που στοιχίζεται πίσω από έναν φόρο εκπομπών για μια βιομηχανία που παραμένει σχεδόν εξ ολοκλήρου εξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα, σημειώνουν οι αναλυτές.