Θόδωρος Σκυλακάκης: «Το φυσικό αέριο απαραίτητο για την πράσινη μετάβαση»

«Το φυσικό αέριο είναι απολύτως απαραίτητο για την πράσινη μετάβαση» απαντά ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης σε όσους ανησυχούν ότι το ενδιαφέρον του αμερικανικού κολοσσού Chevron και ο νέος διαγωνισμός για έρευνες υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου αποτελεί πισωγύρισμα.

Θεωρεί ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια σήμερα για μια αναποτελεσματική πράσινη μετάβαση και γι’ αυτό πρέπει να ξεφύγουμε από ιδεοληψίες που κυριάρχησαν στην Ευρώπη.

Φυσικό αέριο: Πετρελαϊκοί κολοσσοί στρέφονται στην παραγωγή ρεύματος από αέριο

Οσον αφορά την Ελλάδα, συνεχίζει στο «πράσινο» μονοπάτι της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), ταυτόχρονα με τις έρευνες για φυσικό αέριο. ‘Αλλωστε, έχουμε πλεόνασμα 10 εκατ. δικαιωμάτων εκπομπών CO2. «Σκανδιναβικές και άλλες χώρες ζητούν να τους πουλήσουμε» λέει χαρακτηριστικά ο υπουργός

ΕΡ.: Την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε το ενδιαφέρον της Chevron για έρευνα υδρογονονθράκων στην Ελλάδα και υπογράψατε την απόφαση για τον διαγωνισμό. Ηταν τυχαίο το γεγονός ότι συνέπεσε με την εκλογή Τραμπ, με δεδομένη τη στήριξή του στην εξορυκτική βιομηχανία;

ΑΠ.: «Η Chevron μάς είχε υποβάλει επίσημο αίτημα πριν από πέντε μήνες, δηλαδή πολύ πριν την εκλογή Τραμπ. Ολο αυτό το χρονικό διάστημα, δουλέψαμε ώστε να έχουμε έτοιμη την περιβαλλοντική μελέτη που, ήδη, υποβλήθηκε προς έγκριση την περασμένη Τετάρτη και το σχέδιο για να βγει στον “αέρα” ο διαγωνισμός».

ΕΡ.: Εχει όμως γεωπολιτική σημασία η απόφαση της αμερικανικής εταιρείας να έρθει στην Ελλάδα.

ΑΠ.: «Προφανώς. Εχουμε, πλέον, τις δύο μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρείες υδρογονανθράκων παγκοσμίως (σ.σ.: μαζί με την ExxonMobil, που σε κοινοπραξία με την HELLENiQ Energy δραστηριοποιείται στις δύο θαλάσσιες παραχωρήσεις στην Κρήτη) να ερευνούν στην Ελλάδα. Είναι το μέγιστο που μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση σχετικά με τις έρευνες υδρογονανθράκων, δηλαδή να παραχωρήσει επαρκή οικόπεδα σε κορυφαίες εταιρείες για έρευνες».

ΕΡ.: Ποια είναι τα επόμενα βήματα;

ΑΠ.: «Ο διαγωνισμός για το νέο, θαλάσσιο οικόπεδο των 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων για το οποίο ενδιαφέρθηκε η Chevron θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του έτους. Θα ακολουθήσει μια διετία ερευνών και εάν όλα πάνε καλά και ληφθεί η επενδυτική απόφαση της γεώτρησης, θέλει τουλάχιστον έναν χρόνο προετοιμασίας για να γίνει. Εάν το κοίτασμα είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμο (θα το ξέρουμε μόνο μετά την πραγματοποίηση της γεώτρησης) απαιτούνται έως 4 χρόνια για την εγκατάσταση και εμπορική λειτουργία της πλατφόρμας. Για τα οικόπεδα της Κρήτης, οι χρόνοι είναι αισθητά μικρότεροι, εάν τους επόμενους μήνες ληφθεί η επενδυτική απόφαση από την Exxon, διότι είμαστε σε πιο προχωρημένη φάση».

ΕΡ.: Μπορεί να μεσολαβήσουν και δικαστικές προσφυγές.

ΑΠ.: «Εμείς τηρούμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία, που είναι η αυστηρότερη παγκοσμίως. Δεν θεωρώ, όμως, ότι ειδικά για το φυσικό αέριο δικαιολογείται διαμάχη μεταξύ περιβαλλοντικών οργανώσεων και πολιτείας».

ΕΡ.: Γιατί όχι;

ΑΠ.: «Γιατί το φυσικό αέριο είναι απολύτως απαραίτητο για την πράσινη μετάβαση. Φέτος είχαμε το φαινόμενο της “σκοτεινής άπνοιας” στην Κεντρική Ευρώπη. Δηλαδή άπνοια και συννεφιασμένο καιρό. Αρα ούτε αιολικά ούτε φωτοβολταϊκά δούλευαν. Δεν υπάρχει, σήμερα, μπαταρία η οποία να μπορεί να κρατήσει μία εβδομάδα. Οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, έχουν τη μικρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση σε σχέση με τα άλλα ορυκτά καύσιμα και είναι ταυτόχρονα ταχείας απόκρισης, συγκριτικά με τις άλλες, διαθέσιμες τεχνολογίες».

ΕΡ.: Δηλαδή δεν θα επηρεαστεί η πράσινη μετάβαση;

ΑΠ.: «Θα επηρεαστεί θετικά, γιατί θα γίνει πιο βιώσιμη οικονομικά. Πρέπει να ξεφύγουμε από ιδεοληψίες, οι οποίες κυριάρχησαν στην Ευρώπη, κυρίως από κόμματα που είχαν σημαία την πράσινη μετάβαση, αλλά όχι και την οικονομική βιωσιμότητά της. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια, σήμερα, να κάνουμε μια αναποτελεσματική μετάβαση».

Εχουμε σήμερα πλεόνασμα 10 εκατ. δικαιωμάτων εκπομπών. Σκανδιναβικές και άλλες χώρες ζητούν να τους πουλήσουμε!».

ΕΡ.: Ποια είναι η λύση;

ΑΠ.: «Στην επιστολή του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Κομισιόν υπάρχει η αναφορά στο “One target policy”. Δεν χρειαζόμαστε εκατό επιμέρους στόχους που θέτει η ΕΕ για να πετύχουμε τον βασικό στόχο της μείωσης των εκπομπών CO2 (διοξειδίου του άνθρακα). Οι επιμέρους στόχοι έχουν πάρα πολύ μεγάλο οικονομικό κόστος. Για να πετύχουμε τον κεντρικό στόχο, πρέπει να μειώσουμε το οικονομικό κόστος που προσθέτουν οι επιμέρους στόχοι.

Για παράδειγμα οι ειδικοί στόχοι για τις ΑΠΕ, στις οποίες αναφέρθηκε πριν λίγες ημέρες το ΕΛΚ και οι στόχοι εξοικονόμησης ενέργειας που τίθενται πέραν και επιπλέον των όσων πρέπει να γίνουν για να πετύχουμε τους στόχους του CO2, έχουν δυσανάλογο οικονομικό κόστος.

Αν παράγουμε άφθονη και φθηνή πράσινη ενέργεια από ΑΠΕ δεν εκπέμπουμε CO2. Αρα δεν είναι απαραίτητο να έχουμε επιπλέον στόχους εξοικονόμησης για την αποφυγή εκλύσεων CO2. Γιατί πρέπει να έχουμε ξεχωριστό στόχο και νομοθεσίες, αντί για μια βασική για την επίτευξη των κλιματικών στόχων; Πρέπει οι χώρες να αποφασίζουν μόνες τους πώς θα πετύχουν τον στόχο περιορισμού του CO2. Η Ελλάδα λόγω της αυξημένης διείσδυσης των ΑΠΕ τον υπερ-επιτυγχάνει. Εχουμε σήμερα πλεόνασμα 10 εκατ. δικαιωμάτων εκπομπών. Σκανδιναβικές και άλλες χώρες ζητούν να τους πουλήσουμε!».

ΕΡ.: Αρα ποιο πρέπει να είναι το μέλλον της πράσινης μετάβασης;

ΑΠ.: «Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να μείνει η μετάβαση στη μέση. Η κλιματική κρίση είναι πραγματική. Οτιδήποτε κι αν αποφασίσει οποιοσδήποτε ηγέτης, αυτό δεν αλλάζει. Αν δεν προχωρήσει η πράσινη μετάβαση, καταστροφές όπως της Βαλένθια, του Λος Αντζελες, της Θεσσαλίας θα έρχονται με ολοένα μεγαλύτερη βιαιότητα τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες. Οποιαδήποτε καθυστέρηση θα φέρει περισσότερα ακραία φαινόμενα και κατά συνέπεια την ανάγκη να χρηματοδοτούμε, ταυτόχρονα, την πράσινη μετάβαση και τις συνέπειες των καταστροφών.

Αρα, πρέπει να είμαστε δημοσιονομικά και σχεδιαστικά πιο αποτελεσματικοί στην επίτευξη των στόχων. Με τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η νέα κυβέρνηση Τραμπ και η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ, έφτασε η ώρα για την Ευρώπη να πάρει, τάχιστα, αποφάσεις για τον περιορισμό του κόστους επίτευξης των στόχων της πράσινης μετάβασης, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική».

ΕΡ.: Και πώς μπορεί να μειωθεί το κόστος;

ΑΠ.: «Η νομοθεσία της ΕΕ κάνει πιο δύσκολη την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ευρώπη, αλλά τους αγοράζουμε από Ρώσους, Αραβες ή Αμερικανούς. Ποια η λογική αυτής της νομοθεσίας; Γινόμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοί, για να δίνουμε το καλό παράδειγμα; Η Ευρώπη αυτομαστιγώνεται, όχι για να πετύχει τους στόχους του CO2, αλλά και για να ικανοποιήσει τις ιδεοληψίες που έχουν οικοδομηθεί, με αφορμή μια πραγματική ανάγκη: την πράσινη μετάβαση.

Πρέπει να αφαιρέσουμε τον ιδεολογικό μανδύα της πράσινης μετάβασης και να λύσουμε το πραγματικό πρόβλημα σε δύσκολες συνθήκες. Γιατί πληθαίνουν οι αρνητές της πράσινης μετάβασης διεθνώς. Και όσο πιο ακριβά την κάνουμε τόσο θα διευκολύνουμε όσους υποστηρίζουν ότι δεν έχει οικονομική λογική».

ΕΡ.: Το ενεργειακό πλάνο της Ελλάδας θα αλλάξει;

ΑΠ.: «Οχι, γιατί είμαστε ανταγωνιστικοί στις ΑΠΕ. Είναι ανατριχιαστικό τον τελευταίο καιρό ότι με τον ίδιο ιδεολογικό φανατισμό για τους υδρογονάνθρακες, στρέφονται κάποιοι και εναντίον των ΑΠΕ για να προστατεύσουν δήθεν το περιβάλλον. Τους ρωτάω: Δεν θέλετε φωτοβολταϊκά και αιολικά, ούτε υδρογονάνθρακες και πυρηνικά; Και το ηλεκτρικό πώς θα το παράγουμε; Θα ζήσουμε χωρίς ηλεκτρικό; Αυτά τα παράλογα η κυβέρνηση και πρέπει να τα πολεμήσει και τα πολεμάει, εφαρμόζοντας μία πολιτική του μέσου δρόμου της λογικής και της σοβαρότητας».

ΕΡ.: Αρα ουσιαστικά η Ελλάδα συνεχίζει στο «πράσινο» μονοπάτι;

ΑΠ.: «Συνεχίζουμε. Αλλά ταυτόχρονα κάνουμε και έρευνες για φυσικό αέριο, ένα πολύτιμο καύσιμο, κρίσιμο για να πετύχουμε τη μετάβαση. Αλλωστε είναι εντός του ευρωπαϊκού ενεργειακού σχεδιασμού έως το 2050. Συνεπώς, δεν έχουμε κανέναν λόγο να μην το παράγουμε βάσει των ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που θα έχουν λιγότερη επιβάρυνση για τον πλανήτη από ό,τι αν παράγεται εκτός Ευρώπης».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΟΤ) – ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ