Ενοίκια: Στα ύψη οι τιμές – Οι πέντε πιο ακριβές περιοχές [πίνακες]

Ραγδαία αύξηση καταγράφεται τα τελευταία πέντε χρόνια στα ενοίκια. Η αναζήτηση κατοικίας στις μεγάλες πόλεις έχει γίνει πανάκριβη και δυσεύρετη ταυτόχρονα.

Παράγοντες της αγοράς μιλώντας στον ΟΤ εκτιμούν ότι η αύξηση οφείλεται κυρίως στην αυξημένη ζήτηση και την περιορισμένη προσφορά καθώς ένας μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών ακινήτων έχει στραφεί στη βραχυχρόνια εκμίσθωση.

Ενοίκια: Οι πιο ακριβοί εμπορικοί δρόμοι Αθήνας και Θεσσαλονίκης [πίνακες]

Η εξεύρεση ακινήτου στα αστικά κέντρα και ειδικά στην Αττική, έχει γίνει σχεδόν αδύνατη για πολλούς. Οι υψηλές τιμές ενοικίων, σε συνδυασμό με τα περιορισμένα εισοδήματα, καθιστούν τη στέγαση δυσβάσταχτο βάρος.

Οι περιοχές και τα ενοίκια

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Spitogatos όπου η μέση τιμή ενοικίου στο κέντρο της Αθήνας ανέρχεται στα 14 ευρώ/τ.μ.

Στο Μοσχάτο η μέση τιμή αγγίζει τα 13,5 ευρώ/τ.μ. ενώ ακολουθούν ο Μαραθώνας, η Δραπετσώνα και ο Ταύρος.

Όπως αναφέρει και η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) η όξυνση του προβλήματος του κόστους στέγασης είναι απόρροια της εκτεταμένης επενδυτικής εκμετάλλευσης της κατοικίας, της απόσυρσης από την αγορά ακινήτων που εξασφαλίζουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και προορίζονται για πλειστηριασμό καθώς και της υποτονικής δραστηριότητας στον κατασκευαστικό κλάδο για μακρά χρονική περίοδο, η οποία δεν έχει επιτρέψει την ομαλή αναπλήρωση του αποθέματος ακινήτων.

Τα σπίτια απέκτησαν επενδυτικό χαρακτήρα, καθώς έγιναν πολλές αγορές από ξένους επενδυτές, είτε μέσω του προγράμματος «Χρυσή Βίζα» είτε για την αξιοποίηση των ακινήτων μέσω ψηφιακών πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Το αποτέλεσμα είναι οι τιμές πώλησης να εκτιναχθούν, όπως συμβαίνει και με τα ενοίκια, που συνήθως ακολουθούν. Βεβαίως η ζήτηση που τροφοδοτείται από τη «Χρυσή Βίζα» και τη βραχυχρόνια μίσθωση αυξάνει την πίεση σε ορισμένες περιοχές, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας και στα νότια προάστια, ωστόσο δεν μπορεί να θεωρηθεί η μόνη αιτία για τη στεγαστική κρίση που πλέον μαστίζει τη χώρα μας.

Τα τελευταία 5 χρόνια καταγράφεται αύξηση των ζητούμενων μισθωμάτων. Σύμφωνα με την έρευνα το 2019 η μέση ζητούμενη τιμή για ενοικίαση ήταν 7 ευρώ/τ.μ. και το 2024 άγγιξε τα 9,2 ευρώ/τ.μ.

Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα με τα περισσότερα ακίνητα ανά κάτοικο στον ΟΟΣΑ, όπως είναι η Ελλάδα, η ανεύρεση ενός σπιτιού προς ενοικίαση με λογικό ενοίκιο που να πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις που θέτει η κλιματική κρίση, ήτοι ενεργειακά αναβαθμισμένο, έχει μετατραπεί σε Γολγοθά.

Η προσφορά είναι μειωμένη, ενώ οι αυξήσεις στις ζητούμενες τιμές των μισθωμάτων ξεπερνούν ακόμη και το 50% μέσα στην τελευταία πενταετία. Και σε αυτή την περίπτωση τα χιλιάδες κλειστά διαμερίσματα είναι ο βασικός λόγος της έλλειψης, ωστόσο σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης η αυξανόμενη δημοφιλία των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ιδίως στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και τα δεκάδες χιλιάδες σπίτια που έχουν περάσει στον έλεγχο των τραπεζών και των servicers, τα οποία όμως μένουν εκτός αγοράς.

Μάλιστα τα νοικοκυριά στην Ελλάδα έχουν τη θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά σε ό,τι αφορά τις δυσκολίες στην ενοικίαση κατοικιών. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat για το 2023, η Ελλάδα (26,1%), η Γαλλία (24,1%) και η Ισπανία (17,2%) είχαν τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στη Ρουμανία (0,3%), τη Σλοβακία (1,1%), το Βέλγιο (4,3%), τη Γερμανία και την Ουγγαρία (και οι δύο 4,7%).