Χωρίς πυξίδα

Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε μάθει να παίρνουμε σοβαρά τα Eurogroup. Ολες οι κρίσιμες αποφάσεις της προηγούμενης δεκαετίας ελήφθησαν στις τακτικές και έκτακτες συνόδους των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. Οταν οι εκάστοτε έλληνες ηγέτες έβαζαν την περίοδο των μεγάλων διαπραγματεύσεων θέμα ότι οι αποφάσεις σχετικά με το ελληνικό πρόβλημα θα πρέπει να ληφθούν σε πολιτικό ανώτατο επίπεδο συνόδου κορυφής, οι ηγέτες τους παρέπεμπαν στις συνόδους του Eurogroup. Από τις συνεδριάσεις του (συνήθως μεταμεσονύχτιες) μαθαίναμε τον… λογαριασμό των μέτρων που έπρεπε να πληρώσουμε. Τις μειώσεις στις συντάξεις και στους μισθούς, τους νέους φόρους, τα τελεσίγραφα. Από τα λόγια των συμμετεχόντων υπουργών Οικονομικών κατά την είσοδο και την έξοδο στις συνόδους κρεμόταν η ελληνική κοινή γνώμη για να καταλάβει προς τα πού πάνε τα πράγματα.

Τώρα που δεν «καιγόμαστε» μόνο εμείς, αλλά όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ξαφνικά οι συναντήσεις των υπουργών Οικονομικών δείχνουν να έχουν γίνει αφορμή για… τσάι. Αλλωστε και η ώρα το επιτρέπει, καθώς ξεκινούν οι συνεδριάσεις στις 3 το απόγευμα ώρα Βρυξελλών. Μία από αυτές τις χαλαρές συναντήσεις ξεκίνησε χτες στη βελγική πρωτεύουσα. Το μενού περιελάμβανε, εκτός από το… τσάι, μια συζήτηση για τις «μακροοικονομικές προοπτικές και προκλήσεις της ευρωζώνης σε συνάρτηση με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις». Πιο γενικούρα… δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν. Χαλαρή συζήτηση, με τη μορφή παράλληλων μονολόγων. Θα περίμενε κανείς σε συγχρονισμό με τις συζητήσεις, επίσης χτες στο Παρίσι, να βάλουν κάτω συγκεκριμένα μέτρα για την αύξηση και τη δημοσιονομική αντιμετώπιση των αμυντικών δαπανών, το πώς θα αρθούν τα εμπόδια και τα αχρείαστα κόστη που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών, να εξετάσουν μήπως ήρθε η ώρα να χαράξουμε τον δικό μας οικονομικό δρόμο. Να βρουν μια λύση πώς θα βγει από το διαφαινόμενο τέλμα η ΕΕ. Να ξενυχτήσουν αν χρειαστεί, αλλά να βγουν με δυο τρεις συγκεκριμένες αποφάσεις που θα δημιουργήσουν ασφάλεια στην ευρωπαϊκή οικονομία και τις προοπτικές της.

Αντ’ αυτού, σήμερα Τρίτη πρωί, θα προστίθεντο στη… χαλαρή παρέα και οι συνάδελφοί τους υπουργοί Οικονομικών που δεν βρίσκονται στην ευρωζώνη. Θα παρουσιαστεί σε όλους η Πυξίδα Ανταγωνιστικότητας, μια δέσμη μελλοντικών προτάσεων για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας! Αποφάσεις δεν θα ληφθούν, αλλά θα μάθουν για την… πυξίδα. Θα συζητηθεί επίσης, λέει, η ατζέντα «ο οικονομικός και δημοσιονομικός αντίκτυπος της επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας». Τη στιγμή που στο Ριάντ άλλοι άνθρωποι από άλλες χώρες θα συζητούν τους όρους του τέλους του πολέμου, οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ θα συζητάνε για τις επιπτώσεις της αρχής του. Η συζήτηση έχει αλλάξει, τείνει να μεταφερθεί πλήρως στο καθεστώς που θα ισχύει και κυρίως στο ποιος θα πληρώσει την αποκατάσταση μετά τον πόλεμο. Αλλά στην Ευρώπη τώρα συζητούν τα παλιά. Καμία προετοιμασία, καμία προβλεπτική ικανότητα. Σε καμία περίπτωση κάποιο σχέδιο. Καμία αίσθηση του κατεπείγοντος. Σαν να κινούμαστε χωρίς καμία… πυξίδα.