Το δολάριο ΗΠΑ αποδυναμώθηκε κόντρα στις προβλέψεις

Ο λόγος για το φαινομενικά ισχυρό δολάριο ΗΠΑ, το οποίο εκτός από την έως τώρα μακροπρόθεσμη ενδυνάμωσή του έναντι των βασικών νομισμάτων, έχει όλες τις πιθανότητες να συνεχίζει παντοδύναμο στο εγγύς μέλλον.

Και αυτό, διότι η πολιτική προστατευτισμού που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση Trump μέσω της επιβολής δασμών δείχνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Θεωρητικά τουλάχιστον.

Παράλληλα, ο μέτρια υψηλός πληθωρισμός στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη και η πρόβλεψη ότι θα παραμείνει εκεί λόγω των δασμών και της γενικότερης μακροοικονομικής εικόνας αφήνει τις αποδόσεις των κρατικών χρεογράφων υψηλές. Κι έτσι, λίγοι είναι εκείνοι που θα αντάλλασσαν αμερικανικό χρέος με -ενδεικτική για το 10ετές- απόδοση 4,2% σε τόσο ισχυρή οικονομία, για να πάρουν λ.χ. ευρωπαϊκό.

Εξάλλου, παρά τα προβλήματα, οι ΗΠΑ καταγράφουν ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης (στο 2,5%) τουλάχιστον συγκρινόμενοι με τους ..αστείους της Ευρωζώνης (μηδενικό, με τη Γερμανία για δεύτερη χρονιά σε ύφεση), ενώ τα πράγματα ενδέχεται να βελτιωθούν περαιτέρω με την επικείμενη μείωση του συντελεστή φορολογίας εταιρειών, κατά την προεκλογική ρητορική του Trump.

Τα πράγματα είναι σχεδόν αντίστροφα για την Ευρωζώνη. Καταρχάς, η ΕΚΤ έχει μειώσει σημαντικά το επιτόκιο πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης από το 4,5% στο 2,65% σε μόλις 12 μήνες, με 6 συνεχόμενες παρεμβάσεις. Εκτός από τη μακροοικονομική ανάλυση, όμως, υπονοείται η βούληση για ποσοτική χαλάρωση μέσω χρηματοδοτήσεων. Αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από το λελειμμένο πακέτο για τα εξοπλιστικά προγράμματα (παράλληλα με συγκεκριμένους δημοσιονομικούς κανόνες), όσο και από την προ μηνών “έκθεση Draghi” που εν ολίγοις ανέφερε την ανάγκη πελώριας χρηματοδότησης για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωζώνης.

Τα παραπάνω θα δικαιολογούσαν μια μεσοπρόθεσμη υποτίμηση του ευρώ, καθώς οι αποδόσεις βαίνουν (και θα βαίνουν) μειούμενες, ενώ και μια ποσοτική χαλάρωση -οποιασδήποτε μορφής- οδηγεί ευχερώς σε υποτιμητικές διαθέσεις την αγορά συναλλάγματος.

Επίσης, η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας δείχνει ότι κινείται σε μια δημοσιονομική χαλάρωση άνευ προηγουμένου, ώστε να φαντάζει απίθανο να δούμε αντιστροφή του υφιστάμενου μοτίβου, τουναντίον.

Κι όμως, η μεταξύ των δύο νομισμάτων ισοτιμία δεν θέλει να συντονιστεί. Ευρισκόμενη σε υψηλά του 2025, έχει κερδίσει 4,6% στο εξεταζόμενο διάστημα, και μάλιστα απορροφώντας ένα πολύ ισχυρό πτωτικό momentum που την είχε οδηγήσει κάτω από το επίπεδο των 1,045 που συνιστούσε και το τελευταίο προπύργιο πριν την κατάρρευσή της προς τα 0,94.

Η ανοδική συνέχιση της ισοτιμίας έχει πολλά προβλήματα, καθώς δεν μπορεί να υποστηριχτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μόνη λογική εξήγηση είναι η έντονη μεταβλητότητα που ταλανίζει όλες τις αγορές εξαιτίας του Trump, ενώ προφανώς γίνονται εκτεταμένες αναδιαρθρώσεις στα θεσμικά χαρτοφυλάκια. Επίσης, μεγάλο μέρος της μετοχικής αγοράς έχει στραφεί στις ευρωπαϊκές αγορές, υπενθυμίζοντας ότι για να αγοράσει κάποιος αλλοδαπός ευρωπαϊκές μετοχές, θα πρέπει να “αγοράσει” και το ευρώ, ώστε να το ενδυναμώνει έμμεσα. Τούτο δε επιβεβαιώνεται και από τη συμπεριφορά στον πανευρωπαϊκό Eurostoxx50 και στον γερμανικό DAX40, με τον πρώτο να καταγράφει+15,5% μόλις στο πρώτο δίμηνο 2025, αμφότεροι σε ιστορικά υψηλά, την ίδια ώρα που ο S&P500 ..χάνει 1,9% και ο Nasdaq Composite χάνει 5,77% .

Ο Συμεών Μαυρουδής είναι Διαχειριστής Α/Κ και ιδιωτικών χαρτοφυλακίων στη Fast Finance ΑΕΠΕΥ