Ακίνητα: Πού μπορείτε να αγοράσετε ελβετικά ακίνητα χωρίς να είστε Ελβετοί

Το Andermatt, ένα χωριό απομονωμένο ψηλά στις Ελβετικές Άλπεις, προσέλκυε πάντα μια κοσμοπολίτικη πελατεία που δεν ταιριάζει με την απομακρυσμένη τοποθεσία του, 1.437 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Φωλιασμένο σε ένα λιβάδι με ορεινά περάσματα που καταλήγουν σε αυτό από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, το Andermatt ήταν τόσο επιρρεπές σε έντονες χιονοπτώσεις και χιονοστιβάδες που οι μοναχοί του 13ου αιώνα το απέρριψαν ως «Η Κοιλάδα του Διαβόλου».

Όμως, παρά αυτό το δυσοίωνο όνομα, αυτό το μικρό χωριό στην Ελβετία είναι και ήταν μαγνήτης. Ο Γουιέλμος Τέλλος, η Βασίλισσα Βικτόρια, ο Έλβις Πρίσλεϋ, ο Τζέιμς Μποντ (με τη μορφή του Σον Κόνερι που γυρίζει το κυνηγητό με αυτοκινήτων στην ταινία Goldfinger) και ο Αιγύπτιος μεγιστάνας ακινήτων Σαμίχ Σαγουάρις έχουν κάνει προσκύνημα  εκεί, και στην περίπτωση του τελευταίου, είχε αντίκτυπο. Οι ντόπιοι αποκαλούν τον Σαγουάρις σωτήρα του Andermatt. Από τότε που πρωτοείδε το Andermatt από ελικόπτερο το 2005, έχει ρίξει περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια στο πιο εκτεταμένο αναπτυξιακό έργο στις Άλπεις.

Τα τελευταία 19 χρόνια, η αποφασιστικότητα του Σαγουάρις να δημιουργήσει ένα ελβετικό θέρετρο που θα ανταγωνίζεται το Verbier και το St Moritz, είχε ως αποτέλεσμα το ξενοδοχείο Chedi Andermatt 119 δωματίων, το Radisson Blu Hotel Reussen 244 δωματίων και ένα παγκοσμίου φήμης Μέγαρο Μπυσικής που γειτνιάζει με το Disenrug. Η δουλειά του στο τελευταίο ενισχύθηκε από τη Vail Resorts από το 2022, όταν ο αμερικανικός κολοσσός αγόρασε πλειοψηφικό μερίδιο στη συνδυασμένη περιοχή σκι Andermatt-Sedrun-Disentis.

Ο Αιγύπτιος μεγιστάνας ακινήτων Σαμίχ Σαγουάρις

180 χιλιόμετρα πίστες

Η εκτεταμένη περιοχή σκι περιλαμβάνει σχεδόν 180 χιλιόμετρα πίστες (περισσότερες από την Courchevel) και εύκολα προσβάσιμο αλλά και δύσκολο έδαφος εκτός πίστας. Οι επιλογές είναι ποικίλες, ώστε να μπορεί κανείς να απολαύσει απάτητες καταβάσεις σπαρμένες με απότομες χαράδρες, εκτάσεις με χιόνι – πούδρα, ακόμη και φάρμες γιακ στο βουνό Gemstock. Εναλλακτικά, μέσω μιας γόνδολας φτάνει κανείς στην κορυφή του Nätschen για σκι δίπλα στο γωνιακό Gütsch, το οποίο φιλοξενεί ένα ζευγάρι εστιατορίων με αστέρια Michelin (The Japanese at Gütsch και το Gütsch by Markus Neff). Στη συνέχεια, με σκι στις πλαγιές πέρα ​​από τα μαυρισμένα από τον ήλιο σαλέ του Dieni, μέσα από δάση και πάνω από βράχους φτάνει κανείς στο όμορφο Disentis πριν επιβιβαστεί στο γραφικό τρένο après-ski για επιστροφή στο Andermatt.

Για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά – και για να αναβιώσει μια φθίνουσα ελβετική κοινότητα που – δόθηκε στον Σαγουάρις μια μοναδική εξαίρεση από τον τυπικά αυστηρό νόμο της Ελβετίας Lex Koller, ο οποίος περιορίζει τους αλλοδαπούς από την απόκτηση ιδιοκτησίας στη χώρα (αν και μόνο μέχρι το 2040, οπότε όποιος θέλει να αγοράσει ακίνητο στις Άλπεις, πρέπει να σπεύσει).

Αυτό σημαίνει ότι πάνω από το ένα τρίτο των 500 και πλέον νέων κατοικιών στο νέο χωριό Reuss του Σαγουάρις ανήκουν σε μη Ελβετούς κατοίκους, δημιουργώντας μια ακμάζουσα κοσμοπολίτικη κοινότητα που ταιριάζει με την πελατεία κροίσων του Chedi.

Παρά τη λαμπερή καινοτομία του Reuss, η παλιά πόλη του Andermatt διατηρεί τη ρουστίκ, ξύλινη γοητεία των Άλπεων με άρωμα καπνού. Οι freerider σκιέρ κουβαλούν χοντρά σκι μέσα από το λαβύρινθο στενών λιθόστρωτων σοκακιών, και αράζουν σε ξύλινα σαλέ αιώνων που φιλοξενούν wine bar και εστιατόρια υπό το φως των κεριών. Τα μικρά καταστήματα πωλούν τα πάντα, από αερόσακους χιονοστιβάδας και φτυάρια χιονιού μέχρι καθαριστές πατάτας και κρυστάλλους από τα γύρω βουνά. Το Μουσείο της κοιλάδας Ursern, που στεγάζεται σε ένα ζωγραφισμένο ξύλινο κτίριο που χρησίμευε ως έδρα του Ρώσου Στρατηγού Σούβοροφ το 1799, προσφέρει ενδιαφέρουσες εκθέσεις σχετικά με την πλούσια ιστορία του Andermatt και τη ζωή του τοπικού θρύλου του σκι Μπέρνχαρντ Ρούσι.

Είναι ένα δονκιχωτικό μείγμα παλιού και νέου, βουνού και ακαταμάχητης πολυτέλειας, ταυτόχρονα αυθεντικά ελβετικό και απόλυτα διεθνές. Αν όλα αυτά είναι κάπως υπερβολικά υπερβατικά, ας αφήσουμε στον Γκαίτε, ο οποίος επισκέφτηκε το Άντερματ το 1775 να έχει τον τελευταίο λόγο: «Υπέροχο τυρί. Νιώθω υπέροχα».