Φούρνοι: Λουκέτο σε 800 αρτοποιεία την τελευταία τριετία

Στα 800 έχουν φτάσει τα λουκέτα στους φούρνους της γειτονιάς από 2022 μέχρι σήμερα, με τον Μιχάλη Μούσιο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος να λέει στον ΟΤ πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της βιοτεχνικής αρτοποιίας συνεχίζει να είναι και το 2025 οι υψηλές τιμές στην ενέργεια.

Ο κύριος Μούσιος τονίζει τη λέξη «και» αναφερόμενος στη φετινή χρονιά, μιας και κατά την τελευταία πληθωριστική τριετία η εκτίναξη των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν ο βασικός λόγος που εκατοντάδες παραδοσιακοί φούρνοι κατέβασαν ρολά. Κι αυτό γιατί οι αρτοποιοί δεν κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στο αυξημένο λειτουργικό κόστος σε συνδυασμό και με άλλα «βαρίδια», όπως τα συσσωρευμένα χρέη, κάτι που «πνίγει» όχι μόνο τα αρτοποιεία, αλλά και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις από όλους τους κλάδους.

Εν αναμονή οι φούρνοι για την επιδότηση ενέργειας

Μάλιστα για το κόστος της ενέργειας τα μέλη της Ομοσπονδίας Αρτοποιών θεωρούν ότι η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας θα προχωρήσει άμεσα τις διαδικασίες για τις επιδοτήσεις για τα επαγγελματικά τιμολόγια, καθώς ο ανασχηματισμός πήγε πίσω τις σχετικές ανακοινώσεις.

Ας σημειωθεί ότι με τα έως τώρα δεδομένα, δικαίωμα επιδότησης θα έχουν οι επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο έως 10 εκατ. ευρώ, ενώ έχει ήδη αποσυρθεί από το τραπέζι το κριτήριο των 35kva καθώς έμεναν εκτός επιδοτήσεων σχεδόν όλοι οι φούρνοι της χώρας.

Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις με τζίρο κάτω του 1 εκατ. ευρώ θα λάμβαναν 4 λεπτά ανά KW και αυτές που έχουν πάνω από 1 εκατ. τζίρο θα μπορούσαν να πάρουν 1,5 λεπτό ανά KW.

Το θέμα τους κόστους της ενέργειας επισημαίνει και ο Γιάννης Μάνος, Α’ Αντιπρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών, αρτοποιός στο επάγγελμα.

Σύμφωνα με τον κύριο Μάνο τρία είναι τα προβλήματα των φούρνων: το ενεργειακό κόστος, η υψηλή φορολογία και η έλλειψη εργατικού δυναμικού. «Πρόκειται για εκρηκτικό συνδυασμό», όπως τονίζει ο ίδιος.

Το «αγκάθι» της διαδοχής

Εκτός όμως από το αυξημένο λειτουργικό κόστος σημαντικό πρόβλημα για τις επιχειρήσεις της βιοτεχνικής αρτοποιίας είναι και η διαδοχή.

Όπως αναφέρει ο κύριος Μούσιος: «Επιχειρήσεις αρτοποιών που βγήκαν στη σύνταξη και δεν είχαν διάδοχη κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια δεν έκλειναν. Υπήρχαν ενδιαφερόμενοι που ενοικίαζαν τους φούρνους. Ακόμη και εργαζόμενοι στα αρτοποιεία. Σήμερα δεν υπάρχουν. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι πωλούνται μηχανήματα και εξοπλισμός.»

Με βάση τις εκτιμήσεις του ίδιου περίπου το 20-25% των λουκέτων στους φούρνους της γειτονιάς την τελευταία τριετία οφείλεται ακριβώς σε αυτό τον λόγο.

Το ζήτημα της διαδοχής επισημαίνει και ο κύριος Μάνος, ο οποίος αναφέρει ότι είναι ελάχιστοι οι νέοι άνθρωποι που μπαίνουν στο επάγγελμα, με συνέπεια να μην μπορεί να αναπληρωθεί το κενό από το κλείσιμο των καταστημάτων.

Ο ανταγωνισμός από τα σούπερ μάρκετ και η βοήθεια του… καφέ

Το όχι και τόσο αισιόδοξο μέλλον των φούρνων επιδεινώνει και ο έντονος ανταγωνισμός που δέχονται από τα σούπερ μάρκετ μετά τη νομιμοποίηση πριν από 10 χρόνια του bake off (εγκατάσταση ολοκλήρωσης ψησίματος κατεψυγμένης ζύμης), με τον κύριο Μούσιο να επισημαίνει πάντως ότι αυτό που δεν θέλουν οι φούρνοι είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός, καθώς «ο υγιής ανταγωνισμός τους βοηθάει όλους».

Εξ ου και επαναφέρει το πάγιο αίτημα του κλάδου για αλλαγή της νομοθεσίας ώστε «φούρνοι» να ονομάζονται μόνο οι χώροι όπου ολόκληρη η διαδικασία παρασκευής του ψωμιού γίνεται εκεί και όχι και οι λεγόμενες «ζεστές γωνιές» των σούπερ μάρκετ, αλλά και αλυσίδων πώλησης άρτου και αρτοσκευασμάτων, όπου ψήνεται κατεψυγμένη ζύμη η οποία έχει παρασκευαστεί νωρίτερα αλλού, σε κάποια βιομηχανική εγκατάσταση.

Από το 2015 μέχρι και σήμερα οι απώλειες των παραδοσιακών φούρνων λόγω της πώλησης ψωμιού από τα σούπερ μάρκετ έχουν ξεπεράσει το 20% σύμφωνα με τον κύριο Μούσιο, ο οποίος όμως τονίζει ότι στη μείωση των πωλήσεων συντελούν και οι αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες, όπως π.χ. ότι πολλά νοικοκυριά έχουν καταργήσει το μεσημεριανό γεύμα.

Πάντως η μόδα του… καφέ, καθώς πολλά παραδοσιακά αρτοποιεία έχουν προσθέσει στα προσφερόμενα προϊόντα και μια μεγάλη γκάμα από καφέδες, σύμφωνα με τον κύριο Μούσιο βοηθάει μεν τον τζίρο των επιχειρήσεων μιας και μαζί με τον καφέ 9 στους 10 καταναλωτές θα αγοράσουν και κάποιο σνακ, αλλά δεν ισοφαρίζει τις διαχρονικές απώλειες.

Σχετικά με τις προτιμήσεις των καταναλωτών ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας των αρτοποιών λέει ότι καταγράφεται σημαντική άνοδος στα ψωμιά με προζύμι και στα ψωμιά αργής ωρίμανσης.

Αλεύρι και κακάο: Βίοι αντίθετοι

Όσον αφορά το κόστος των πρώτων υλών εν όψει και Πάσχα, ο κύριος Μούσιος αναφέρει ότι σε βάθος δέκα μηνών υπάρχει σταθερότητα στις τιμές του αλευριού, ενώ σταθερές είναι τους τελευταίους μήνες και οι τιμές του βουτύρου και των τυροκομικών. Στον αντίποδα οι τιμές της σοκολάτας «έχουν ξεφύγει και δεν ξέρουμε πόσο ακόμη θα ανέβουν», όπως λέει χαρακτηριστικά.

Τους τελευταίους έξι μήνες οι τιμές στη σοκολάτα έχουν αυξηθεί 40% σύμφωνα με τον κύριο Μούσιο, ενώ στα άλευρα από το ιστορικό υψηλό του 2022 έχουν υποχωρήσει περίπου 10%.

Δεν μας εκπροσωπεί η Ε.ΕΠ.Α.Ζ., είμαστε 20.000 επιχειρήσεις

Την ίδια ώρα κόντρα έχει ξεσπάσει μεταξύ της Ελληνικής Ένωσης Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής (Ε.ΕΠ.Α.Ζ.) και των αρτοποιών και ζαχαροπλαστών με αφορμή την επιστολή της πρώτης στον Πρωθυπουργό για την ψηφιακή κάρτα εργασίας.

Η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας και η Ομοσπονδία Ζαχαροπλαστών Ελλάδος οι οποίες έχουν στο σύνολό τους περί τις 20.000 μεταποιητικές επιχειρήσεις, θέλοντας να διαχωρίσουν την θέση τους από μία μη κερδοσκοπική και μη εργοδοτική εταιρεία, όπως είναι η Ελληνική Ένωση Αρτοποιίας- Ζαχαροπλαστικής η οποία εκπροσωπεί περί τα 150 καταστήματα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, επισημαίνουν ότι δεν τους αφορά το αίτημα της Ε.ΕΠ.Α.Ζ. για διετή αναστολή της ψηφιακής κάρτας εργασίας.

Και ο λόγος είναι πως οι επιχειρήσεις μέλη της Ε.ΕΠ.Α.Ζ. ανήκουν στον κλάδο της εστίασης και άρα δεν εντάχθηκαν στο υποχρεωτικό μέτρο της ψηφιακής κάρτας εργασίας την 1η Ιουλίου 2024 (ημερομηνία κατά την οποία εντάχθηκαν όλα τα αρτοποιεία και ζαχαροπλαστεία) αλλά πιλοτικά την 1η Σεπτεμβρίου 2024 και υποχρεωτικά από 1η Μαρτίου 2025.

Πάντως στα ζητήματα της έλλειψης εργατικών χεριών και του αυξημένου λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων ο κύριος Μούσιος συμφωνεί με τον κύριο Παναγιώτη Μονεμβασιώτη, πρόεδρο της Ε.ΕΠ.Α.Ζ.