Minecraft: Πώς κατέκτησε τον κόσμο;

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «A Minecraft Movie», οι παραγωγοί δημιούργησαν μια σειρά από ιδιωτικούς servers για τους ηθοποιούς και το συνεργείο για να παίζουν Minecraft κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο πιο αφοσιωμένος παίκτης ήταν μακράν ο Τζακ Μπλακ, ο οποίος συμπλήρωσε 100 ώρες παιχνιδιού κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο ηθοποιός, ο οποίος αρχικά είχε τον ρόλο ενός γουρουνιού που μιλάει, αλλά αργότερα προήχθη στον χαρακτήρα του παίκτη Steve, έμεινε ξύπνιος μέχρι αργά για να συλλέξει lapis lazuli μέσα στο παιχνίδι. «Ήταν εντελώς μανιακός, μαζεύοντας υλικό από τα ορυχεία», δήλωσε ένας από τους προγραμματιστές του παιχνιδιού στο Variety, σύμφωνα με δημοσίευμα των FT.

Στις πολύτιμες ελεύθερες ώρες του εκτός των πολύωρων γυρισμάτων, ο Μπλακ ίσως ήθελε ένα διάλειμμα. Αλλά είχε μαγευτεί με εκατοντάδες εκατομμύρια παίκτες από τότε που το παιχνίδι ξεκίνησε επίσημα το 2011. Ακόμα κι αν η ταινία (που βγαίνει στους κινηματογράφους αυτή την εβδομάδα) δεν καταλήξει να ικανοποιήσει τους κριτικούς, η μαγεία του παιχνιδιού είναι αναμφισβήτητη. Μόλις αρχίσεις να κάνεις εξόρυξη, είναι δύσκολο να σταματήσεις. Το Minecraft είναι, με μεγάλη διαφορά, το βιντεοπαιχνίδι με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών.

Οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 300 εκατ. σε όλο τον κόσμο, ήτοι το 3,6% του παγκόσμιου πληθυσμού

Τεράστιες πωλήσεις του Minecraft

Μέχρι πέρυσι είχε πουλήσει 300 εκατομμύρια αντίτυπα, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 3,6% του πληθυσμού του πλανήτη. Έχει παίκτες σε κάθε χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ανταρκτικής και του Βατικανού. Ωστόσο, τόσο για τους μη παίκτες όσο και για τους σκληροπυρηνικούς παίκτες, παραμένει κάτι μυστηριώδες σε αυτή τη δημοτικότητα – τα γραφικά του παιχνιδιού είναι το βασικό και όχι η δράση του, η οποία είναι υποτυπώδης.

Στην εποχή μας, στην εποχή των πολυδάπανων gaming blockbusters, πώς αυτό το απλό παιχνίδι οικοδόμησης με τουβλάκια επέζησε μιας δεκαετίας ανακατατάξεων στη βιομηχανία, μιας εταιρικής εξαγοράς και της δραματικής πτώσης του δημιουργού του για να γίνει το καθοριστικό παιχνίδι της εποχής μας; Το Minecraft ρίχνει τους παίκτες σε ένα σχεδόν άπειρο τοπίο που αποτελείται από τρισδιάστατα τουβλάκια, όπου μπορούν να εξορύξουν πόρους, να κατασκευάσουν αντικείμενα και να χτίσουν κατασκευές. Υπάρχει μια έκδοση του παιχνιδιού που βασίζεται σε στόχους, στην οποία τα τέρατα έρχονται να σας κυνηγήσουν τη νύχτα και υπάρχει ένας δράκος που πρέπει να νικήσετε, αλλά η καρδιά του παιχνιδιού είναι το Creative Mode, μια εικονική παιδική χαρά για ελεύθερη δόμηση.

Σε σύγκριση με τα πιο βίαια παιχνίδια, το Minecraft έχει θεωρηθεί από τους γονείς ως μια σχετικά καλοήθης δύναμη στη ζωή των παιδιών τους. Εξάλλου, τα παιδιά παίζουν με τουβλάκια εδώ και αιώνες- το Minecraft είναι απλώς το Lego του αιώνα μας.

Σε μια ηλικία που δεν έχουν τον έλεγχο για πολλά πράγματα, οι νεότεροι παίκτες μπορούν να εισέλθουν σε αυτόν τον κόσμο των τουβλίων και να βρουν την εξουσία και την ελευθερία τους. Εδώ μπορούν να αφήσουν τη φαντασία τους να οργιάσει, χρησιμοποιώντας τα απλά εργαλεία του παιχνιδιού για να κατασκευάσουν πολύπλοκες παγίδες, κάστρα και μηχανές σε ένα παιχνίδι που τους ενθαρρύνει ενεργά να πειράξουν τα συστήματά του.

Οι τεράστιες κατασκευές

Οι παίκτες του Minecraft έχουν κατασκευάσει αμέτρητα…εκθαμβωτικά έργα: Το Ταζ Μαχάλ, το USS Enterprise, ένα λειτουργικό κινητό τηλέφωνο, ολόκληρο τον χάρτη ενός άλλου παιχνιδιού, του Zelda: Breath of the Wild και μια αναπαράσταση 1:1 της Νέας Υόρκης, με ακρίβεια μέχρι και για κάθε κάδο απορριμμάτων, παράθυρο και πινακίδα STOP.

Συχνά μοιράζονται αυτές τις δημιουργίες στην ασυνήθιστα καλοπροαίρετη κοινότητα του παιχνιδιού, όπου είναι πιθανό να λάβουν λόγια ενθάρρυνσης και επιβεβαίωσης. Αυτός είναι ο δεύτερος πυλώνας της επιτυχίας του Minecraft: η ικανότητά του να αναπτύσσει μεγάλες, καλλιεργημένες κοινότητες στις οποίες οι παίκτες μοιράζονται συμβουλές, μυστικά και τροποποιήσεις του παιχνιδιού για να τις δοκιμάσουν οι άλλοι.

Το παιχνίδι έχει αποκτήσει τεράστιο κοινό στο YouTube, όπου πολλοί δημιουργοί βασίζουν ολόκληρη την καριέρα τους στο περιεχόμενο του Minecraft, καθώς και μεταξύ των παικτών που «τρέχουν» με ταχύτητα και προσπαθούν πυρετωδώς να μειώσουν δευτερόλεπτα από το ρεκόρ χρόνου, προκειμένου να νικήσουν το βασικό παιχνίδι (ο σημερινός καλύτερος χρόνος για να νικήσεις τον Ender Dragon είναι επτά λεπτά και ένα δευτερόλεπτο – από το αρχικό ρεκόρ που ξεπερνούσε τη μία ώρα).

Τα στοιχεία του παιχνιδιού για πολλούς παίκτες είναι σε μεγάλο βαθμό συνεργατικά και όχι ανταγωνιστικά

Μαθαίνουν προγραμματισμό τα παιδιά

Όλα τα είδη των προγραμμάτων έχουν βρει πρόσφορο έδαφος στον ευέλικτο χώρο του Minecraft. Η πρωτοβουλία «Hour of Code» χρησιμοποιεί τα τουβλάκια ως έναν διαισθητικό τρόπο εισαγωγής των παιδιών στον προγραμματισμό. Η φιλανθρωπική οργάνωση Block by Block, η οποία συνεργάζεται με την UN-Habitat, χρησιμοποιεί το Minecraft για να ενθαρρύνει τα παιδιά να επανασχεδιάσουν το τοπικό περιβάλλον διαβίωσής τους, κατασκευάζοντας ένα μοντέλο για το πώς θα ήθελαν να αλλάξει. Η ΜΚΟ «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» δημιούργησε έναν χάρτη με την ονομασία The Uncensored Library, όπου οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες με αυστηρούς νόμους λογοκρισίας μπορούν να διαβάσουν βιβλία ή άρθρα που απαγορεύονται από τις κυβερνήσεις τους.

Ένας βασικός λόγος για τον οποίο η κοινότητα του Minecraft αποφεύγει την τοξικότητα πολλών διαδικτυακών παιχνιδιών είναι ότι τα στοιχεία του παιχνιδιού για πολλούς παίκτες είναι σε μεγάλο βαθμό συνεργατικά και όχι ανταγωνιστικά. Τα παιδιά χρησιμοποιούν συχνά το παιχνίδι ως κοινωνικό χώρο για να κάνουν παρέα με τους φίλους τους μετά το σχολείο. Πολλοί έχουν γράψει για το πώς το παιχνίδι αποτέλεσε σανίδα σωτηρίας κατά τη διάρκεια των lockdown κατά την περίοδο Covid-19, πώς τους βοήθησε να συμβιβαστούν με την ταυτότητα φύλου τους ή πώς έδωσε τη δυνατότητα στους γονείς να κατανοήσουν καλύτερα τα αυτιστικά τους παιδιά. Σχεδόν όλοι οι Minecrafters έχουν ιστορίες περιπετειών που έζησαν με φίλους, οι οποίες συχνά κατέληγαν σε παράτολμα κατορθώματα και απροσδόκητους θανάτους, εκρήξεις ή κάτι που πήγαινε ξεκαρδιστικά στραβά – ιστορίες που αφηγούνται με την ίδια χαρά και ζωντάνια όπως τα πράγματα που βίωσαν στην πραγματική ζωή.

Εικονική παιδική χαρά

Το «Minecraft» είναι μια εικονική παιδική χαρά για ελεύθερη οικοδόμηση Είναι έξυπνη κίνηση να ονομάζεται η ταινία «A Minecraft Movie», κάτι που υπογραμμίζει ότι αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές ιστορίες που αφηγείται αυτός ο αχανής κόσμος. Η λεπτή πινελιά φέρνει στο μυαλό την προσεκτική διαχείριση του franchise από την Mojang, την εταιρεία ανάπτυξης του Minecraft. Ποτέ δεν έκανε sequel ή δεν πέρασε στο επιχειρηματικό μοντέλο live-service των βασικών ανταγωνιστών Fortnite και Roblox, παρά μόνο κυκλοφόρησε διακριτικές βελτιώσεις με την πάροδο των ετών και πίστεψε ότι η έμφυτη ευελιξία του παιχνιδιού θα συνεχίσει να ικανοποιεί τους παίκτες του.

Η δοκιμασία και η απόσυρση από τη Microsoft

Η μεγαλύτερη δοκιμασία για τη Mojang, η οποία εξαγοράστηκε από τη Microsoft το 2014, ήταν όταν ο αρχικός δημιουργός του παιχνιδιού, ο Σουηδός προγραμματιστής Markus Persson, πιο γνωστός ως Notch, υπέστη μια δραματική μεταμόρφωση: από αγαπημένο indie gaming darling σε ακροδεξιό τρολ στο Twitter. Έχοντας πουλήσει όλα τα δικαιώματα του παιχνιδιού επειδή βρήκε την αντιμετώπιση της φήμης και των οπαδών του πολύ αγχωτική, ο Persson πέρασε τα τέλη της δεκαετίας του 2010 δημοσιεύοντας στο διαδίκτυο σχόλια περί διακρίσεων για τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, προωθώντας επίσης θεωρίες συνωμοσίας του QAnon – όλα αυτά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του είναι παιδιά.

Η Microsoft απέσυρε γρήγορα το όνομα του Persson από την οθόνη φόρτωσης του παιχνιδιού, τον απέκλεισε από μελλοντικές εκδηλώσεις και εξέδωσε μια δήλωση με την οποία αποκήρυξε τα σχόλιά του. Η μεγάλης προβολής πτώση του δημιουργού του δεν θα μπορούσε να καταστρέψει ένα παιχνίδι με τόσο αγνές προθέσεις και έξυπνο σχεδιασμό. Το Minecraft είναι πλέον αρκετά παλιό ώστε να υπάρχουν ενήλικες που νοσταλγούν την παιδική τους ηλικία που πέρασαν παίζοντας με αυτό και το οποίο πλέον ξυπνάει ευτυχισμένες αναμνήσεις ενός χώρου παιχνιδιού και δημιουργικότητας χωρίς την επίβλεψη ή την ευθύνη των ενηλίκων. Υπάρχουν πολλές ιστορίες ενηλίκων που παίζουν με τα παιδιά τους, ή ακόμη και τριών γενεών που παίζουν μαζί, μεταδίδοντας τη γνώση σαν κληρονομιά, μοιραζόμενοι την ευχαρίστηση σε ένα ψηφιακό καταφύγιο δημιουργίας, του οποίου τα τουβλάκια μπορούν να διαμορφωθούν σε οτιδήποτε χρειαστείτε.