Οι ταινίες με τη μαφία είναι μια από τις σπουδαίες συνεισφορές της Αμερικής στον παγκόσμιο πολιτισμό. Οι άνθρωποι παντού μπορούν να σιγοψυθιρίζουν τη θεματική μελωδία για τον Νονό ή να επαναλαμβάνουν λόγια από τους Goodfellas ή τους Sopranos .

Αλλά εξακολουθεί να αποτελεί έκπληξη να βλέπεις τις μεθόδους των μαφιόζων να εισάγονται στο Οβάλ Γραφείο. Υπάρχει μια ξεχωριστή μυρωδιά του Ντον Κορλεόνε στην προσέγγιση του Ντόναλντ Τραμπ στο εμπόριο και τη διπλωματία.

Όπως ένα αφεντικό κινηματογραφικής μαφίας, ο Τραμπ ξέρει πώς να εναλλάσσεται μεταξύ απειλής και μεγαλοψυχίας. Αντιμετωπίστε τον με σεβασμό και μπορεί να σας προσκαλέσει στο σπίτι του, όπου μπορείτε να συναναστραφείτε με την οικογένειά του. Όμως η απειλή δεν εξαφανίζεται ποτέ. Όπως εξήγησε κάποτε ο Τραμπ στον Μπομπ Γούντγουορντ, πιστεύει ότι «η πραγματική δύναμη είναι —δεν θέλω καν να χρησιμοποιήσω τη λέξη— φόβος».

Πίσω στο Οβάλ Γραφείο, ο Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει τον φόβο και τις απειλές ως τακτική για να ταρακουνήσει μερικά από τα κορυφαία δικηγορικά γραφεία της Αμερικής και τα πανεπιστήμια της Ivy League. Όπως τα αξιοσέβαστα μέλη των επαγγελματικών τάξεων, που απειλούνται απροσδόκητα από τη μαφία, οι στόχοι του Τραμπ αναπτύχθηκαν γρήγορα με την ελπίδα ότι όλα τα δυσάρεστα θα εξαφανίζονταν γρήγορα. Δικηγορικά γραφεία όπως το Paul Weiss και το Skadden Arps συμφώνησαν να κάνουν pro bono δουλειά για την κυβέρνηση για να αποφύγουν να στοχοποιηθούν από τις εκτελεστικές εντολές του Τραμπ.

Αλλά ο δασμολογικός πόλεμος που εξαπέλυσε ο Τραμπ αποκαλύπτει την αδυναμία της προσέγγισης των αφεντικών της μαφίας στην παγκόσμια οικονομία. Η υπόθεση του Τραμπ φαίνεται να ήταν ότι αν χτυπούσε αρκετά δυνατά τους εμπορικούς εταίρους της Αμερικής, δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να κάνουν μια συμφωνία.

Ο γιος του, Έρικ, προέτρεψε τις στοχευμένες χώρες να δουν το νόημα και να εξαγοράσουν γρήγορα τον μπαμπά του. «Δεν θα ήθελα να είμαι η τελευταία χώρα που προσπαθεί να διαπραγματευτεί μια εμπορική συμφωνία με τον @realDonaldTrump», έγραψε. «Ο πρώτος που θα διαπραγματευτεί θα κερδίσει – ο τελευταίος θα χάσει απολύτως», συνέχισε. «Έχω δει αυτή την ταινία όλη μου τη ζωή».

Αλλά ο πραγματικός κόσμος και η παγκόσμια οικονομία αποδεικνύονται πολύ πιο περίπλοκοι από τις ταινίες, με τις οποίες ανατράφηκε ο Έρικ Τραμπ. Ο Λευκός Οίκος έχει ξεκινήσει έναν εμπορικό πόλεμο με κάθε μεγάλο εμπορικό έθνος ταυτόχρονα. Έχει επίσης πλήξει τις αλυσίδες εφοδιασμού πολλών από τις κορυφαίες πολυεθνικές εταιρείες του κόσμου.

Απλώς υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που εμπλέκονται για να λειτουργήσουν οι μαφιόζικες τακτικές του Τραμπ. Υπάρχουν όλοι οι επενδυτές που έσπευσαν να πουλήσουν τις μετοχές τους, με αποτέλεσμα οι χρηματιστηριακές αγορές να βουτήξουν. Υπάρχουν κατασκευαστές που απλά δεν μπορούν να κάνουν επιχειρήσεις υπό τις συνθήκες που δημιούργησε ο Τραμπ — και που κλείνουν τις γραμμές παραγωγής. Και, όσον αφορά τον μαφιόζο του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ, αποφάσισαν να αντεπιτεθούν. Αυτό γίνεται εξαιρετικά χαώδες.

Η επική παρεξήγηση του Τραμπ για το πώς λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία μου θυμίζει ένα επεισόδιο του The Sopranos , όπου δύο από το πλήρωμα του Tony προσπαθούν να αναγκάσουν τα τοπικά Starbucks να τους πληρώσουν χρήματα προστασίας. Ο διευθυντής του καταστήματος απαντά: «Δεν μπορώ να λάβω μία τέτοια απόφαση, θα έπρεπε να περάσει από την εταιρεία στο Σιάτλ».

Για τον Τραμπ, οι παγκόσμιες αγορές και οι διεθνείς επιχειρήσεις αποδεικνύονται το ισοδύναμο της «εταιρείας στο Σιάτλ». Με απρόσωπους άκαμπτους, δεν πρόκειται ποτέ να συναντηθεί ή να απειλήσει προσωπικά – αλλά μπορεί παρ’ όλα αυτά να ματαιώσει τα σχέδιά του.

Οι αποτυχίες της προσέγγισης του mob boss στο εμπόριο είναι πλέον δραματικά ορατές στις αγορές. Τα αποτελέσματα είναι πιθανό να είναι εξίσου καταστροφικά στη γεωπολιτική — αν και δεν θα γίνουν εμφανή τόσο γρήγορα.

Η προσέγγιση του Τραμπ προς τους συμμάχους της Αμερικής είναι να τους αντιμετωπίζει σαν παραπλανητικά μέλη μιας οργάνωσης. Κάποιοι από αυτούς έχουν μείνει πίσω στις πληρωμές τους στο ΝΑΤΟ; Καλύτερα να το διορθώσουν γρήγορα ή, λέει ο Τραμπ, θα ενθαρρύνει τη Ρωσία να κάνει «ό,τι διάολο θέλουν». Όσον αφορά την Ουκρανία, ο πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται για την υψηλή ρητορική για την υπεράσπιση της ελευθερίας. Ενδιαφέρεται όμως να αρπάξει μερικά από τα πολύτιμα ορυκτά εκεί.

Ο Τραμπ αντιμετωπίζει τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σι Τζινπίνγκ σαν να είναι αρχηγοί αντίπαλων οικογενειών της μαφίας. Θα υπάρξουν στιγμές που οι οικογένειες συγκρούονται. Μερικοί πεζοί και περαστικοί μπορεί να τραυματιστούν. Αλλά, τελικά, ο στόχος είναι να επιτευχθεί μια συμφωνία, ώστε όλοι να βγάλουν χρήματα.

Οι γεωπολιτικοί θεωρητικοί θα μπορούσαν να εκλογικεύσουν μια τέτοια διάσπαση ως διαίρεση του κόσμου σε αντίπαλες σφαίρες επιρροής. Αλλά, μοιάζει επίσης με συμφωνία μεταξύ διαφορετικών οικογενειών της μαφίας, να δίνουν η μία στην άλλη ελευθέρας… στο δικό τους γήπεδο. Ο ντόπιος νονός είναι στη συνέχεια ελεύθερος να σπρώξει τους μικρότερους παίκτες στη γειτονιά – όπως η Ταϊβάν, η Ουκρανία ή ο Καναδάς – χωρίς σχόλια από τους αντιπάλους. Αυτό θα ήταν κακοί τρόποι.

Αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει στις ταινίες. Όμως, στη διεθνή πολιτική, είναι συνταγή πολέμου, ανομίας και μιζέριας.

Ο Τραμπ είναι τώρα 78 ετών και δεν μπορεί να εγκαταλείψει τα ήθη και τις μεθόδους που έμαθε νωρίς στην καριέρα του. Ο μέντοράς του, Roy Cohn, ήταν επίσης δικηγόρος των οικογενειών του εγκλήματος Gambino και Genovese. Δίδαξε στον Τραμπ να μην δείχνει ποτέ αδυναμία και ποτέ να μην κάνει πίσω.

Έτσι, αντιμέτωπος με την κατακόρυφη πτώση των παγκόσμιων αγορών, ο Τραμπ κάνει μια επίδειξη θρασύτητας. Όμως είναι ξεκάθαρα εντελώς έξω από τα νερά του. Στις ταινίες ξέρουμε πώς τελειώνει αυτό. Τώρα πρόκειται να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.